Choroby o znaczeniu społecznym charakteryzują: wysoka częstość występowania, spełniająca kryterium epidemii, wysoka śmiertelność - jak w wypadku skutków otyłości - oraz poważne, nieodwracalne konsekwencje kliniczne - na przykład w ciężkim niedoborze jodu. Otyłość została określona przez Światową Organizację Zdrowia jako wiodący czynnik ryzyka tak zwanych chorób cywilizacyjnych - niezakaźnych: chorób układu sercowo-naczyniowego, cukrzycy typu 2, raków oraz przewlekłych chorób układu oddechowego. Szybki wzrost częstości występowania chorób niezakaźnych wiąże się z postępującą globalizacją, dynamicznym rozwojem urbanizacji, któremu towarzyszą obniżenie codziennego wysiłku fizycznego i tak zwany siedzący tryb życia. Spowodowało to określenie w roku 1992 przez Światowe Zgromadzenie Zdrowia strategicznych celów prewencji tej grupy chorób. Schorzeniem niedoborowym o znaczeniu społecznym jest niedobór jodu. Polska należy do obszarów niedoboru jodu, co grozi poważnymi konsekwencjami na poziomie populacyjnym, gdyż jod stanowi podstawowy składnik hormonów tarczycy regulujących wszystkie szlaki przemiany materii i wywierających ochronny wpływ w procesach zapalnych i nowotworowych. Głównym nośnikiem jodu w systemach profilaktyki niedoboru jodu stosowanych na świecie jest sól. Biorąc pod uwagę stopień spożycia soli w Europie oraz w Polsce, redukcja w następnych latach powinna wynieść około 50%, co może spowodować znaczne ograniczenie spożycia jodu. Wyzwanie to podjęła Komisja Europejska i utworzona przez nią Grupa Wysokiego Szczebla ds. Żywienia i Aktywności Fizycznej. Szczególnie niebezpiecznym zjawiskiem na poziomie populacyjnym jest połączenie nadwagi i otyłości z niedoborem jodu u tej samej osoby. Celem niniejszej monografii jest przedstawienie obecnego stanu endemii tych schorzeń w populacji polskiej na tle sytuacji międzynarodowej, realnych możliwości rozwoju programów prewencyjnych oraz eliminacji ich czynników ryzyka. [www.gandalf.com.pl, 2014]

"Po siedmiu latach Wydawnictwo Via Medica opublikowało drugie wydanie unikalnej w Polsce monografii "Choroby serca u kobiet". Zostało ono uaktualnione i poszerzone o zdobycze nauki ostatnich lat dotyczące nowego działu kardiologii, jakim są choroby serca u kobiet". [Grażyna Świątecka - red.]

Hematologia jest pierwszym wydaniem podręcznika opracowanym przez Autorów wywodzących się z większości polskich ośrodków hematologicznych — wybitnych specjalistów w swoich dziedzinach. Książka jest przeznaczona zarówno dla lekarzy hematologów, internistów i pediatrów, jak i specjalistów innych dziedzin medycyny, w tym pracowników laboratoriów medycznych i centrów krwiodawstwa, a także dentów medycyny. Inspiracją były brak na polskim rynku wydawniczym nowoczesnego i zarazem kompleksowego podręcznika do hematologii oraz obserwowane w ostatnich latach znaczne zwiększenie liczby możliwych sposobów postępowania diagnostycznego i leczniczego, które w dużej mierze jest konsekwencją poznania roli molekularnych zaburzeń w patogenezie wielu chorób oraz wprowadzenia nowych leków, zwłaszcza w ramach tak zwanej terapii celowanej. Podręcznik składa się z sześciu części. W pierwszej znajdują się informacje o charakterze podstawowym, których poznanie i zrozumienie jest niezbędne, by postępowanie kliniczne było prawidłowe. Zakres zagadnień obejmuje nie tylko ogólne zasady diagnostyki i podstawy wszystkich stosowanych obecnie metod leczenia, ale również inne tematy istotne dla hematologów, onkologów, transplantologów, transfuzjologów i diagnostów laboratoryjnych. W kolejnych częściach szczegółowo omówiono zagadnienia dotyczące transfuzjologii, hemostazy, nienowotworowych chorób układów czerwonokrwinkowego i białokrwinkowego oraz nowotworów układów krwiotwórczego i chłonnego. Rozdziały dotyczące poszczególnych chorób mają jednolitą strukturę, co powinno ułatwić lekturę podręcznika. W jego przygotowaniu Autorzy i niżej podpisani Redaktorzy kierowali się potrzebą uwzględnienia zasad medycyny opartej na faktach, co oznacza przekazywanie sprawdzonych informacji, ustalonych na podstawie wyników badań klinicznych. Wspomniane informacje powinny być zawsze interpretowane w sposób krytyczny, aby uniknąć postępowania o wątpliwej wartości i, w konsekwencji, zmniejszenia szans uzyskania oczekiwanych wyników leczenia. Należy przy tym zwrócić uwagę, że w ostatnich latach ukazały się Zalecenia postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w nowotworach złośliwych(2013 r.) oraz Onkologia kliniczna (2015 r.). Redaktorzy Hematologii oraz wielu jej Autorów uczestniczyło w tworzeniu wspomnianych opracowań, co tłumaczy świadome wykorzystanie fragmentów tych opracowań w niniejszym podręczniku. [www.ikamed.pl]